Kostek bardzo lubi swoje resoraki,
Zawodowy pilot z niego jest też taki,
Że kiedy do startu szykuje maszynę,
Kot, by nie oberwać, skacze pod pierzynę.

I żadna zabawka, gdy Kostek się bawi,
Nie zostanie w pudle – wszystko go ciekawi.
Tu lata samolot, tam wyrusza pociąg,
A tam jest budowa, zepsuł się rurociąg.

Już klocki z pudełka wszystkie rozsypane,
Książki na podłodze w tory układane,
Teraz auto wjeżdża na wysoki mostek,
Książki się kiwają – drogę wzmacnia Kostek.

Tak zabawa Kostka do obiadu trwała,
Nagle wchodzi mama i sprzątać już chciała.
Kostek się nie zgadza, zamierza uciekać,
Jednak mama prosi, by zechciał poczekać.

Więc razem zaczęli sprzątaniem się bawić,
Budowli rozbiórka zaczęła ciekawić.
I jeszcze na koniec oboje udają,
Że są koparkami, łyżkami sprzątają.
Czas szybko im mija na zabawie, miło,

Teraz byli razem, o to im chodziło!
Gdy w pokoju twoim skarbów masz bez liku,
Pamiętaj, dziewczynko, pamiętaj, chłopczyku,
Spróbuj też się cieszyć i bawić sprzątaniem,
Tak żeby nie stało się nudnym zadaniem.