Tomek jest już duży, jeździ też rowerem,
Babcia mu powtarza, że jest kawalerem.
Sam buduje zamek, sam zabawki sprząta,
Nawet na zegarze wie, gdzie jest dziesiąta.

Teraz chce też wiedzieć, po co zębów mycie.
Jesteście ciekawi? Może dołączycie?

Dzisiaj państwa Brudków wszyscy niech poznają,
Oni z cukierkami w buzi się chowają.
Gdy zębów nie myjesz – biegać zaczynają,
Na to tylko liczą i na to czekają.

Wnet budują skrytki, takie małe dziury,
Z czasem jeszcze większe, kształtem jakby chmury.
A później Brudkowie gości zapraszają,
Aż wielkie przyjęcie w buzi ogłaszają.

Brudków coraz więcej i więcej się schodzi,
Ta cała ferajna waszym zębom szkodzi.
Tak oto próchnica głęboka powstaje
I na zęby plama czarna aż się wdaje.

Ale kiedy zęby myć zaczynasz często,
To państwo Brudkowie nie schodzą się gęsto.
Zęby lśnią i błyszczą, uśmiech dają miły,
Szczotka razem z pastą Brudków poskromiły.

Tomek tej historii uważnie wysłuchał,
Teraz na swe zęby i chucha, i dmucha.
Po każdym posiłku do łazienki chodzi,
Ze szczoteczką swoją na stołeczek wchodzi.

W lusterku się widzi, jak szczotkuje klawo,
Zęby z mamą myją, biją sobie brawo!
Potem jest zamiana – Tomek mamę wspiera
I do zakamarków szczotka już dociera.

Tak oto nasz Tomek wiedzę nową zdobył,
I miło się bawiąc, z mamą swoją pobył.

– koniec –