Gdy wszyscy poczuli już zapach akacji,

Wiedzieli, że nadszedł początek wakacji.

Niekiedy nad morze, niekiedy do lasu

Spieszyły się dzieci, by nie tracić czasu

I w lipcu, i w sierpniu w bliskości przyrody

Smakować wakacji, przeżywać przygody.

Raz przedszkolak Antek z grupy stokrotek

Wgramolił się dziarsko na drewniany płotek.

Chciał wskoczyć na wiśnię i podjeść co nieco,

Lecz to się skończyło prawdziwą hecą.

Spadł biedak na ziemię i potłukł się srogo,

Wakacje zakończył ze złamaną nogą.

Już nie wsiadł na rower, nie biegał wesoło,

Mógł siedzieć w fotelu i myśleć więc sporo.

Wspominał przedszkole i się zastanawiał,

Co jego przyjaciel Andrzejek porabiał.

Czy którejś zabawce, gdy dzieci nie było

W przedszkolnej sali coś się przydarzyło.

Tak Antek zatęsknił za swoim przedszkolem,

Chciał natychmiast wracać pociągiem, wieczorem.

Więc babcia go wzięła na swoje kolana

I tak powiedziała staruszka kochana:

„Antosiu, rozumiem, Andrzejek z pewnością

Powita i ciebie we wrześniu z radością.

Zaczekasz chwileczkę, zobaczysz, mam rację,

Tymczasem serdecznie pożegnaj wakacje”.

I Antek wraz z babcią list przygotowali…

Jesteście ciekawi, co w nim napisali?

Nasz Antek opisał, jak spędzał czas miło,

Wymienił dokładnie, co się wydarzyło:

Że pływał w jeziorze, że jeździł traktorem,

Że czytał mu dziadek codziennie wieczorem.

O złamanej nodze po krótce też wspomniał,

I jak go bolało lecz szybko zapomniał.

Napisał wakacjom: „Dziękuję, żegnajcie!

I do mnie wesoło za rok przybywajcie”.

Na koniec dopisał też listę wydarzeń

– Na nowy rok szkolny najskrytszych swych marzeń

I czego nauczyć się chciałby niebawem,

Gdzie pójść, co pozwiedzać też następnym razem.

Bo to już jest pewne – wakacje znów będą

I nowe marzenia na listę przybędą!